Thee & Routes: Een smaak van Zanskar onderweg

De reis naar Zanskar is een onderneming op zich. De wegen zijn smal, omringd door duizelingwekkende afgronden en ruige bergen. In een bescheiden maar levendige stadje in de Zanskar-vallei maken we een tea-break. We stappen uit, strekken onze benen. We stappen een klein lokaal theehuis binnen. De deur, gemaakt van verweerd hout, piept zachtjes terwijl we naar binnen gaan. Binnen is het warm en knus, een welkome afwisseling van de frisse berglucht buiten. De geur van vers gezette butter tea, een Ladakhi specialiteit, vermengt zich met de vage aroma's van houtrook en gekruide noedels.

Aan een houten tafel in de hoek zitten een paar oudere Ladakhi mannen in traditionele tupak, een soort vest of gillet, gemaakt van dikke wol of geweven stof en biedt voldoende warmte voor koelere momenten, terwijl het de armen vrij laat voor werk of beweging. Ze zitten gebogen over een pot thee, lachend en spreken Ladakhi. De muren zijn versierd met een paar vergeelde posters. Een vrouw met een kleurrijke pashmina sjaal schenkt meer thee in hun kommetjes, terwijl ze ons met een vriendelijke blik wenkt om te gaan zitten.

We bestellen een een kop masala chai, gemaakt met volle melk, kardemom, kaneel en een vleugje gember, en een kopje chai – een thee van zwarte bladeren, boter en zout – een smaak die voor buitenstaanders misschien even wennen is, maar hier in de bergen een essentieel onderdeel van het leven. De eigenaresse, een vrouw met een serene glimlach, zet het met zorg voor ons neer, samen met een schaal khambir, een lokaal platbrood, nog warm van de oven. Je scheurt een stuk af en doopt het in de thee, een onverwacht hartige en rijke combinatie. Terwijl we eten en drinken, lijkt de tijd stil te staan. De vrouw vertelt ons in gebroken Hindi over de wintermaanden, wanneer de sneeuw deze wegen onbegaanbaar maakt en het dal wordt afgesneden van de rest van de wereld. Haar stem heeft een rust die ons allemaal lijkt te betoveren.

Twee tiener meisjes schuiven bij ons aan, ze dragen traditionele kleding en de handen hebben een henna tatoeage, nieuwsgierig naar waar we vandaan komen. Hun Engels is gebroken, maar hun enthousiasme aanstekelijk. Zij vertellen over hun uitje met de klas en het dorp waar ze vandaan komen. Ondertussen schuiven meer gasten binnen: een boer die zijn goederen in de stad heeft verkocht, een lokale reiziger die net is aangekomen na een lange tocht, en een groepje kinderen met rode wangen van de kou, giechelend om iets wat hun vriendje heeft gezegd.

Er ontstaat een bijzondere uitwisseling. Onze verhalen over de buitenwereld wekken nieuwsgierigheid, terwijl hun eenvoudige, rustige manier van leven ons raakt. We voelen ons opgenomen in een klein maar hecht stukje van de Ladakhi gemeenschap, waar tijd minder belangrijk lijkt en de verbinding tussen mensen centraal staat.

Als we afscheid nemen, laat ze ons niet vertrekken zonder een handvol walnoten, geplukt van een boom vlakbij. "Voor onderweg," zegt ze met een glimlach. Het is een klein gebaar, maar het raakt me diep. Het herinnert me aan een eerdere reis, toen iemand me een koffie aanbood tijdens een onverwachte regenbui. Het zijn deze momenten van onbaatzuchtige vriendelijkheid die blijven resoneren, alsof ze een onzichtbaar netwerk van menselijke verbinding weven dat je overal ter wereld kunt vinden. Op de een of andere manier voelt het alsof ik iets meer heb meegenomen dan een eenvoudige snack; het is een herinnering aan de eenvoud en vriendelijkheid die je onderweg tegenkomt.

Wanneer we de auto weer instappen en verder rijden, blijft de smaak van de masala chai, in mijn mond hangen. De bergen lijken iets minder ongenaakbaar, de reis iets minder zwaar. Dat kleine theehuis, met zijn gastvrijheid en warmte, voelt als een baken van menselijkheid in een onmetelijk landschap.

Misschien is dat wat reizen in essentie betekent: niet alleen nieuwe plekken zien, maar ook geraakt worden door de mensen die je onderweg ontmoet. Zoals de vrouw in het theehuis, die met haar glimlach en walnoten een onverwachte warmte bracht op een dag vol koude winden en lange wegen. Haar simpele gebaar vertelde een verhaal van veerkracht en gastvrijheid, dat me eraan herinnert hoe zelfs de kleinste ontmoetingen diepe indrukken kunnen achterlaten. Hun verhalen, hun gebaren - hoe klein ook - maken dat je je een stukje meer verbonden voelt met de wereld. En met jezelf.

Bereid je voor op een ervaring vol verwondering.

Klaar om de Himalaya op zijn best te ervaren? Neem contact op met onze reisdesigners  en zij zullen een op maat gemaakt reisschema maken dat is ontworpen op basis van uw exacte behoeften en budget.

STUUR EEN AANVRAAG